Bez kategorii,  Non classé

do T.

16 stycznia 2013
Bo są takie dni… są i zawsze będą… trwają chwilę, a mogłyby dłużej… Takie to chwile kiedy w nasze serce przepełnia radość… Takie momenty gdy jesteśmy pewni, że świat należy do nas…
Ja już na pewno nie jestem Zosią-Samosią. Nauczyłam się prosić o pomoc oraz ją przyjmować – i co ciekawe dobrze mi z tym. Pozwala to dostrzec jak wielu osobom na nas zależy.
I dzisiejsza noc, niby nic – no ale zasnąć i obudzić się w ramionach kogoś kto mnie kocha. Minęło już prawie 9 lat – a on nadal patrzy na mnie jak na swój skarb. I co z tego, że się kłócimy, że w przeszłości tyle razy chcieliśmy się rozstać – dziś jesteśmy mądrzejsi o te doświadczenia.
Moja Malutka dziś bardzo w brzuszku ruchliwa. Nie bój się Kochana mama postara się mądrze pokazać  Ci świat…

Może Ci się spodobać

Jesień, jesień, jak to tak?
23 października 2016
Halloween – Nietoperze i pająki
29 października 2016
„kiedyś się rozgada…”
31 stycznia 2016

komentarzy 38

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.